ကျောက်ကပ်များ သင့်တင့်မှန်ကန်စွာ အလုပ်မလုပ်တော့သည့်အခါ ဟီမိုဒိုင်အယ်လ်ဆစ်သည် လူများကို အသက်ရှင်စေပါသည်။ ကျန်းမာသော ကျောက်ကပ်များ လုပ်ဆောင်သင့်သည့်အရာကို ဤကုထုံးသည် အခြေခံအားဖြင့် လုပ်ဆောင်ပေးပါသည်။ ၎င်းသည် သွေးကြောထဲမှ အဆိပ်အတော်၊ အပိုအရည်နှင့် အညစ်အကြေးများကို စစ်ထုတ်ပေးပါသည်။ လူနာများသည် ကုသမှုခံယူစဉ်အတွင်း အထူးစက်တစ်ခုနှင့် ချိတ်ဆက်ပြီး ၎င်းတို့၏သွေးများသည် ဒိုင်အယ်လ်ဇာ (dialyzer) ဟုခေါ်သော အရာတစ်ခုကို ဖြတ်သန်းသွားပါသည်။ ၎င်းသည် တုပကျောက်ကပ်တစ်လုံးကဲ့သို့ အလုပ်လုပ်ပါသည်။ ဤကိရိယာအတွင်းတွင် အထူးစစ်ထုတ်ကိရိယာများသည် သွေးမှ မကောင်းသောအရာများကို စုပ်ယူပေးပြီး အရေးကြီးသော သတ္တုဓာတ်များကို ဘေးကင်းသော အဆင့်များတွင် ထိန်းသိမ်းပေးပါသည်။ ပုံမှန် ဟီမိုဒိုင်အယ်လ်ဆစ် မရှိပါက လူနာများသည် ခန္တာကိုယ်အတွင်း အရည်ပမာဏ အလွန်အကျွံများခြင်း၊ ပိုတက်ဆီယမ်ဓာတ် အန္တရာယ်ရှိသည့် အဆင့်အထိ မြင့်တက်ခြင်းနှင့် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ အင်္ဂါများကို အဆိပ်သင့်စေနိုင်သော အညစ်အကြေးများ စုဝေးလာခြင်း စသည့် ပြင်းထန်သော ကျန်းမာရေးပြဿနာများကို ရင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်သည်။
ဟီမိုဒိုင်အယ်လ်ဆစ်နှင့် ပါရီတိုနီယယ် ဒိုင်အယ်လ်ဆစ်နှစ်ခုစလုံးသည် ကျောက်ကပ်ပျက်စီးခြင်းကို ကုသပေးသော်လည်း ၎င်းတို့၏ အလုပ်လုပ်ပုံများမှာ အတော်လေး ကွဲပြားပါသည်။ ဟီမိုဒိုင်အယ်လ်ဆစ်သည် သွေးကြောအထူးဝင်ရာနေရာများကို လိုအပ်ပြီး ခန္တာကိုယ်အပြင်ဘက်တွင် သွေးကို သန့်စင်ရန် စက်ကိရိယာများအပေါ် မှီခိုနေရပါသည်။ ပါရီတိုနီယယ် ဒိုင်အယ်လ်ဆစ်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ခန္တာကိုယ်တွင် ရှိပြီးသားဖြစ်သည့် ဗိုက်အတွင်းပိုင်းအခွံကို သဘာဝအစစ်ကိရိယာတစ်ခုအဖြစ် အသုံးချပါသည်။ ဤလုပ်ငန်းစဉ်တွင် သန့်စင်ရေးအရည်ကို ကက်သီတာမှတစ်ဆင့် ဗိုက်အတွင်းသို့ ထည့်ပြီးနောက် အနည်းငယ်ကြာအောင် ထားပြီးမှ ထုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ လူအများစုသည် တစ်ပတ်လျှင် သုံးကြိမ်မှ လေးကြိမ်အထိ ဆေးရုံများတွင် ဟီမိုဒိုင်အယ်လ်ဆစ်ကုသမှုကို ခံယူကြပါသည်။ ပါရီတိုနီယယ် ဒိုင်အယ်လ်ဆစ်ကို အိမ်တွင် နေ့စဥ်ပြုလုပ်နိုင်သောကြောင့် လူနာများအနေဖြင့် သူတို့၏ အချိန်ဇယားတွင် ပိုမိုလွတ်လပ်စွာ စီမံနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ဤနည်းလမ်းတွင် အတွင်းပိုင်းတွင် အကုန်လုံးဖြစ်ပွားနေသောကြောင့် ပိုးဝင်ခြင်းကို ကာကွယ်ရန် အလွန်ဂရုစိုက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။
ကျောက်ကပ်လုပ်ဆောင်မှု အန္တရာယ်ရှိသော အဆင့်အထိ ကျဆင်းလာပါက ဆရာဝန်များသည် အသက်ကယ်ကုသမှုအဖြစ် သွေးသန့်စင်ကုထုံး (hemodialysis) ကို အသုံးပြုကြသည်။ ဤကုထုံးသည် သွေးကြောအတွင်း ဝင်ရောက်မှုကို ဖန်တီးခြင်းဖြင့် စတင်ပြီး အများအားဖြင့် တို့တို့နှင့် သွေးကြောများကြားတွင် ခွဲစိတ်ကုသမှုဖြင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော fistulas များ သို့မဟုတ် အဓိကသွေးကြောများတွင် တပ်ဆင်ထားသော ယာယီ catheters များမှတစ်ဆင့် ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ တစ်ခါတည်း ဖန်တီးပြီးနောက် သွေးသည် ပလပ်စတစ်ပိုက်များမှတစ်ဆင့် ခန္တာကိုယ်အပြင်သို့ စီးဆင်းကာ dialyzer ဟုခေါ်သော အထူးစက်တွင်းသို့ ရောက်ရှိသည်။ ဤကိရိယာအတွင်းတွင် အညစ်အကြေးများသည် သွေးမှ သန့်စင်သော အရည်ဖြစ်သည့် dialysate ထဲသို့ ပါးလွှာသော အကာအကွယ်အတားအဆီးတစ်ခုမှတစ်ဆင့် ကူးပြောင်းသွားသည်။ ကုသမှုအတွင်း ပြဿနာများကို ဆက်တိုက်စောင့်ကြည့်ရန် အဆင့်မြင့် ဖိအားခံစားရသော အာရုံခံကိရိယာများက အလုပ်လုပ်နေပြီး သွေးခဲများ ဖြစ်ပေါ်လာခြင်း သို့မဟုတ် ချိတ်ဆက်မှုများ ပြေလျော့လာခြင်းကဲ့သို့ အရာဝတ္ထုများ မှားယွင်းသွားပါက ဝန်ထမ်းများကို အလိုအလျောက် သတိပေးသည်။ သန့်စင်ပြီးနောက် သွေးသည် ပြန်လည်၍ သွေးလှည့်ပတ်မှုထဲသို့ ပြန်ဝင်ပြီး ပုံမှန် သွေးသန့်စင်ကုသမှုများ ခံယူနေရသော လူနာအများစုအတွက် ပုံမှန်အားဖြင့် ၃ မှ ၅ နာရီကြာသော ခံစားရခက်ခဲသည့် ကုထုံး၏ အဆုံးသတ်ကို မှတ်တမ်းတင်လိုက်သည်။
ဒိုင်အယ်လ်ဇာက စက်ရဲ့အတွင်းမှာ သဘာဝကျောက်ကပ်နဲ့ဆင်တဲ့ အလုပ်လုပ်ပါတယ်။ အတွင်းမှာ အလွန်သေးငယ်တဲ့ အပေါက်များပါတဲ့ ဟိုက်လေးများစွာပါတဲ့ အတွင်းခွံလေးတွေ ထောင်ချီပါဝင်ပါတယ်။ ဤသေးငယ်သော အပေါက်များက ယူရီးယား၊ ကရီအတ်တင်းနှင့် ပိုလွန်သော ပိုတက်ဆီယမ်တို့ကို သန့်စင်ရေးအရည်ထဲသို့ ဖြတ်သန်းစေသော်လည်း သွေးထဲမှ အရေးကြီးပရိုတင်းများကို မထွက်အောင် တားဆီးထားပါတယ်။ စက်သည် အာလ်ထရာဖီလ်ထရေးရှင်း (ultrafiltration) ဟုခေါ်သည့် နည်းလမ်းဖြင့် အပိုအရည်ကိုလည်း ဖယ်ရှားပေးပါတယ်။ ခေတ်မီစက်ကိရိယာများသည် တစ်နာရီလျှင် ပလပ်စ်/မိုင်နပ်စ် 50 မီလီလီတာအတွင်းတွင် ဤဖယ်ရှားမှုကို တိကျစွာ ထိန်းချုပ်နိုင်ပါတယ်။ ဤလုပ်ငန်းစဉ်နှစ်ခုပေါင်းစပ်ခြင်းဖြင့် တစ်ပတ်လျှင် သွေး 120 မှ 150 လီတာခန့်ကို ကိုင်တွယ်ပေးပြီး ကျွန်ုပ်တို့ခန္တာကိုယ်များတွင် ကျန်းမာသော ကျောက်ကပ်များက သဘာဝအတိုင်း လုပ်ဆောင်သည့်အရာနှင့် တော်တော်လေး နီးစပ်ပါတယ်။
သွေးသည် မိနစ်လျှင် 300 မှ 500 မီလီလီတာခန့်ဖြင့် ပုံမှန်စီးဆင်းပြီး အဆိပ်အတောက်များကို ထိရောက်စွာ ဖယ်ရှားပေးပါသည်။ စနစ်အတွင်း သွေးခဲများ မဖြစ်ပေါ်စေရန် ဆရာဝန်များသည် ဟက်ပါရင်န်ကဲ့သို့သော သွေးခဲမခံစေသည့် ဆေးများကို အသုံးပြုကြသည်။ ဤဆေးများကို အတိအကျ ထိန်းချုပ်နိုင်သည့် ထိုးဆေးပေးစက်များဖြင့် ပေးဝေပါသည်။ ဆေးပမာဏ အနည်းကို ပေးပိုင်းပါက သွေးခဲများ ဖြစ်ပေါ်နိုင်ပြီး အလွန်အကျွံပေးပိုင်းပါက သွေးယိုခြင်း ပြဿနာများ ဖြစ်နိုင်သည့်အတွက် ဆေးပမာဏကို ဆေးကုသရေးပညာရှင်များက ဂရုတစိုက် စောင့်ကြည့်ရပါသည်။ ဘေးကင်းမှုနှင့် ထိရောက်မှုကြား ချိန်ညှိရန်အတွက် လှိုက်လှဲစွာ သွေးခဲချိန် (ACT) ကို တိုင်းတာသည့် စမ်းသပ်မှုများကို ၎င်းတို့ အမှီအခိုပြုကြသည်။ ကုသမှုကာလအတွင်း ဗီင်းသွေးတိုင်းအား စဉ်ဆက်မပြတ် စောင့်ကြည့်သည့် ဆင်ဆာများလည်း ရှိပါသည်။ ဤတန်ဖိုးများသည် mmHg 250 ထက် ကျော်လွန်ပါက ယူနစ်တစ်ခုလုံးတွင် အလိုအလျောက် အချက်ပေးအသံများ မြည်ထလာမည်ဖြစ်ပြီး ကုသမှုကာလအတွင်း သွေးကြောဝင်ရာနေရာနှင့် သက်ဆိုင်သည့် ပြင်းထန်သော ပြဿနာများမှ ကာကွယ်ပေးသည့် အရေးကြီးသော အစီအစဉ်တစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။
ဟီမိုဒိုင်အယ်လ်ဆစ်ကုထုံးကို စတင်နိုင်ရန် လူနာများသည် သွေးကြောဆက်သွယ်မှုကို အရင်ဖန်တီးရပါမည်။ ဒီအချက်က အရမ်းအရေးကြီးပါတယ်၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒိုင်အယ်လ်ဆစ်ကုထုံးကို ခံယူနေစဉ်အတွင်း သွေးစီးကြောင်းကို သေချာစွာ ဖြစ်ပေါ်စေပါတယ်။ ဒီလိုဆက်သွယ်မှုကို ဖန်တီးရန် နည်းလမ်းသုံးသွယ်ရှိပါတယ်။ ပထမအနေနဲ့ AV fistula (အာတီရီး-ဗိုင်းနပ်) ဖြစ်ပြီး ခွဲစိတ်ကုသမှုဖြင့် အာတီရီးနှင့် ဗိုင်းန်ကို ဆက်သွယ်ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ နောက်တစ်ခုက AV grafts (အာတီရီး-ဗိုင်းန်ဂရပ်) ဖြစ်ပြီး လူလုပ်ပြွန်များကို အသုံးပြု၍ ဆက်သွယ်ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ နောက်ဆုံးတစ်ခုမှာ လည်ပင်းနေရာရှိ ဗိုင်းန်များထဲသို့ ထည့်သွင်းသော ဗဟိုဗိုင်းန်ကက်သီတာများဖြစ်ပြီး ယာယီဖြေရှင်းနည်းအဖြစ် အသုံးများပါတယ်။ အမျိုးသားကျောက်ကပ်အဖွဲ့၏ လမ်းညွှန်ချက်များအရ ဆရာဝန်များသည် အခြားနည်းလမ်းများဖြစ်သည့် ဂရပ်များ သို့မဟုတ် ကက်သီတာများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ပို၍ကြာရှည်စွာ ခံနိုင်ပြီး ပိုးဝင်နိုင်ခြေ နည်းပါးသောကြောင့် ရေရှည်လိုအပ်ချက်များအတွက် fistula များကို ဦးစားပေးလေ့ရှိပါတယ်။ ကုသမှုအတွက် ပြင်ဆင်စဉ်အတွင်း သူနာပြုဝန်ထမ်းများသည် ဒိုင်အယ်လ်ဆစ်စက်သို့ သွေးပြွန်များကို ချိတ်ဆက်မည့် အချိန်တွင် ဆက်သွယ်မှုနေရာကို သန့်ရှင်းစွာ ပြင်ဆင်၍ ပိုးသတ်ပေးပါမည်။ အများအားဖြင့် ဤစနစ်တစ်ခုလုံးကို မိနစ်၁၅ အတွင်း ပြီးစီးပါမည်။
စနစ်ထားပြီးနောက် ဆေးဝန်ထမ်းများသည် သွေးဖိအား၊ နှလုံးခုန်နှုန်းနှင့် ခန္တာကိုယ်မှ အရည်များကို ဘယ်နှုန်းနဲ့ ဖယ်ရှားနေသလဲဆိုသည်ကို မိနစ် ၃၀ ခန့်အတွင်း တစ်ကြိမ် စစ်ဆေးကြသည်။ ယနေ့ခေတ်တွင် ဒိုင်းယာလစ်စစ်စက်အများစုတွင် စနစ်ထဲတွင် သိမ်းဆည်းထားသော လူနာတစ်ဦးချင်းစီ၏ ကိုယ်ပိုင်ပရိုဖိုင်အရ ဒိုင်းယာလစ်စစ်အပူချိန်၊ ဓာတ်ဆားပါဝင်မှုနှင့် အရည်ဖယ်ရှားမှု ပမာဏများကို အလိုအလျောက် ချိန်ညှိပေးသည့် အထူးပြုစွမ်းရည်များ ပါဝင်လာပါသည်။ လူနာများသည် ကုသမှုအတွင်း သွေးဖိအားရုတ်တရက် ကျဆင်းခြင်းကို အဖြစ်များစွာ ကြုံတွေ့ရပါက စက်များမှ ဆေးကျွမ်းကျင်ဝန်ထမ်းများ၏ အာရုံကို ဆွဲဆောင်နိုင်သည့် အသံမြင့်သတိပေးမှုများ ထုတ်ပေးပြီး အခြေအနေကို တည်ငြိမ်စေရန် အရည်ဖယ်ရှားမှုလုပ်ငန်းစဉ်ကို နှေးကွေးစေခြင်း ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်။
ဟီမိုဒိုင်အယ်လ်ဆစ်ခံယူနေသည့် လူအများစုသည် တစ်ပတ်ကို သုံးကြိမ်ခန့် သွားရောက်လေ့ရှိပြီး တစ်ကြိမ်လျှင် ကျောက်ကပ်လုပ်ဆောင်မှု လျော့နည်းသည့် အခြေအနေအပေါ် မူတည်၍ ၃ မှ ၅ နာရီအထိ ကြာမြင့်တတ်ပါသည်။ ပြီးခဲ့သည့်နှစ်က ပြုလုပ်ခဲ့သော သုတေသနအရ လူနာတို့၏ ၁၀ ဦးတွင် ၉ ဦးခန့်သည် ကုသမှုပြီးနောက် ပင်ပန်းနွမ်းနပ်မှုကို ခံစားရပြီး ၂ ဦးချင်းမှ ၃ ဦးချင်းအထိမှာ ကြွက်သားနာကျင်ခြင်းများကို ကြုံတွေ့နေရပါသည်။ ဤသို့သော ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများကို ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးချင်းစီ၏ လိုအပ်ချက်အလိုက် ဒိုင်အယ်လ်ဆစ်ဖျော်ရည်အတွင်းရှိ ဆိုဒီယမ်ပမာဏကို ညှိနှိုင်းခြင်းဖြင့် ပုံမှန်ကုသလေ့ရှိပါသည်။ ညွှန်ကြားထားသည့် အချိန်ဇယားကို လိုက်နာခြင်းသည် ခွင့်ပြုချိန်များကို ကျော်လွန်သို့မဟုတ် နောက်ကျသောအခါများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ခန္တာကိုယ်မှ အဆိပ်အတော်များကို ဖယ်ရှားပေးရာတွင် ၃၇ ရာခိုင်နှုန်းခန့် ပိုမိုကောင်းမွန်စေပါသည်။ အချိန်ကြာမြင့်သော ဤကုသမှုများအတွင်း လူအများစုသည် စာဖတ်ခြင်း၊ တီဗီကြည့်ခြင်း သို့မဟုတ် အိပ်ပျော်ခြင်းဖြင့် အချိန်ကုန်ဆုံးလေ့ရှိကြပါသည်။ ကလီနစ်များတွင် ခန္တာကိုယ်အရွယ်အစားအလိုက် ညှိနှိုင်းနိုင်သော ကုလားထိုင်များနှင့် ပူအိုင်းသော ခင်းကျင်းများကို စတင်ပေးနေပြီဖြစ်ပြီး အရင်ကတည်းက ခက်ခဲနေသော အတွေ့အကြုံကို နည်းနည်းလေးပို၍ ခံနိုင်ရည်ရှိအောင် လုပ်ဆောင်ပေးနေပါသည်။
နည်းပညာအသစ်များကြောင့် ယခုအခါ သွေးသန့်စင်စက်များသည် ပေါင် ၃၀ အောက်သာ ဝန်ချိန်ရှိလာပြီဖြစ်ပြီး လူနာများသည် နေ့စဉ်ကုသမှုအတွက် ဆေးရုံများသို့ မသွားဘဲ အိမ်တွင်ပင် ၄ မှ ၆ နာရီကြာ ကုသမှုများကို ပြုလုပ်နိုင်လာပါသည်။ ၂၀၂၅ ခုနှစ်အတွက် ဈေးကွက်အစီရင်ခံစာများအရ ဤပိုက်ဆံသယ်ရလွယ်သော စက်များကို အသုံးပြုသည့် လူနာများသည် ဆေးရုံများသို့ သွားရောက်ရောက်နှုန်း ၆၀% ခန့် လျော့နည်းသွားကြောင်း တွေ့ရပါသည်။ ဤစက်များတွင် အယ်လ်ဘူမင် ယိုစိမ့်မှုကို အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ စောင့်ကြည့်နိုင်သည့် စနစ်များအပါအဝင် ဘေးကင်းလုံခြုံမှုနည်းပညာများပါ တပ်ဆင်ထားပါသည်။ ဘဝအရည်အသွေးဆိုင်ရာ စံနှုန်းများကို ကြည့်ပါက ဗဟိုဌာနများတွင် ကုသမှုခံယူသည့် လူနာများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက အိမ်တွင် သွေးသန့်စင်ကုသမှုကို အသုံးပြုသည့် လူနာများသည် အဆင့်အတန်း ၄၇% ခန့် ပိုမိုမြင့်မားကြပါသည်။ ကုသမှုခံယူနေစဉ်အတွင်း ပုံမှန်အလုပ်အချိန်များကို ဆက်လက်လုပ်ကိုင်နိုင်ခြင်းနှင့် မိသားစု၏ ပုံမှန်နေ့စဉ်ဘဝအလေ့အထများကို ဆက်လက်လိုက်နာနိုင်ခြင်းတို့ကို လူအများစုက ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ဖော်ပြကြပြီး ၎င်းတို့၏ နေ့စဉ်ဘဝများတွင် ကြီးမားသော ကွာခြားမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။
နောက်ဆုံးပေါ် သွေးသန့်စင်ကုထုံးနည်းပညာများတွင် အလိုအလျောက် အထူးဖြတ်ထုတ်မှုနှုန်းများကို ချက်ချင်းပြောင်းလဲပေးနိုင်သည့် ဉာဏ်ရည်တု အယ်လ်ဂိုရီသမ်များကို အသုံးပြုလာကြပြီး သွေးတိုးကျခြင်းကဲ့သို့ အန္တရာယ်ရှိသည့် အခြေအနေများကို ခန့်မှန်းခြေ ၅ ဦးတွင် ၄ ဦးခန့် ကို လျော့နည်းစေပါသည်။ ပြီးခဲ့သည့်နှစ်က စမ်းသပ်မှုအစောပိုင်းတစ်ချို့တွင် သွေးတိုးတိုင်းကိရိယာများနှင့် ဓာတ်ဆားဓာတ်ငွေ့များကို စောင့်ကြည့်ရန် ဉာဏ်ရည်တု နည်းပညာကို တွဲဖက်အသုံးပြုခဲ့ပြီး ရှေးဟောင်းနည်းလမ်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ဆေးရုံတွင် နေထိုင်ရသည့် ကာလများ သုံးပုံတစ်ပုံခန့် လျော့နည်းသွားကို တွေ့ရှိခဲ့ပါသည်။ ဆရာဝန်များသည် ယူရီးယားဓာတ်နှင့် သွေးကြောအတွင်း ဖိအားကဲ့သို့သော အချက်အလက်များကို စောင့်ကြည့်ရန် အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ ပြသမှုများကို အခုအခါ ကြည့်ရှုနိုင်ပြီး လူနာတစ်ဦးချင်းစီ၏ လိုအပ်ချက်အပေါ် အခြေခံ၍ ကုသမှုများကို ပိုမိုတိကျစွာ ချိန်ညှိနိုင်ပါသည်။ ထိုသို့မဟုတ်ပါက တစ်ခုတည်းသော စံနှုန်းများကို အသုံးပြုရန် လိုအပ်ပါသည်။
သိပ္ပံပညာရှင်များသည် ဂရပ်ဟင်းနီအောက်ဆိုဒ် အထူးမျက်စိများကို အသုံးပြု၍ သွေးကို ရက်ပေါင်းသုံးရက်တိတိ အဆက်မပြတ် စစ်ထုတ်နိုင်သည့် ပေါင် ၅ ချိန်ရှိသော ဝတ်ဆင်နိုင်သည့် တုပကျောက်ကပ် ပရိုတိုတိုင်းအသစ်ကို စမ်းသပ်လျက်ရှိပါသည်။ ရိုးရာ ဒိုင်အယ်လ်ဆစ်စစ်စက်များ ရရှိသည့်အတိုင်း အဆိပ်အတော်များကို ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့် ဖယ်ရှားနိုင်သည့် စောစီးသော ရလဒ်များမှာ ကောင်းမွန်နေပါသည်။ ဇီဝအင်ဂျင်နီယာများက လူ့အမျိုးအစားမှ မျိုးအစေ့ဆဲလ်များကို ပေါ်ဒိုဆိုက်များအဖြစ် ပြောင်းလဲ၍ ဖန်တီးထားသော စစ်ထုတ်ကိရိယာများကို ဖန်တီးနေခြင်းသည် နောက်ထပ် စိတ်ဝင်စားဖွယ် ဖွံ့ဖြိုးမှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး ဤသေးငယ်သော ဖွဲ့စည်းပုံများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ကျောက်ကပ်များက သဘာဝအတိုင်း သွေးကို စစ်ထုတ်ပုံကို အတုယူရန် ကူညီပေးပါသည်။ ဤနယ်ပယ်ရှိ ကျွမ်းကျင်သူအများစုက ၂၀၂၆ ခုနှစ် နောက်ပိုင်းတွင် ဝတ်ဆင်နိုင်သည့် ပထမဆုံးဗားရှင်းကို FDA မှ အတည်ပြုမည်ဟု ယုံကြည်ကြပြီး အရာအားလုံး အဆင်ပြေပါက ထိုအချိန်ထက် စောနိုင်ပါသည်။ ထိုသို့ဖြစ်ပါက ဒိုင်အယ်လ်ဆစ်စစ်ကုသမှု လိုအပ်သော လူနာများအတွက် အဓိက ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ဖြစ်လာမည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် တစ်ချိန်လုံး ဆေးရုံစက်များနှင့် ချိတ်ဆက်ထားရန် မလိုအပ်တော့ဘဲ မည်သည့်နေရာတွင်မဆို ၎င်းတို့၏ ကုသမှုကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။
အပူပြင်းသော သတင်း2025-03-31
2025-03-30
2025-03-29
မှန်ပြီး စီးပွားရေးအဖွဲ့ဝင်ခြင်းသို့မဟုတ် ကုလသမဂ္ဂဆက်ဆံရေးဖြစ်ပါစေ.
EN
